آتم ڪٿا / آٽوبايوگرافي

چانڊڪا ۽ ملينيئم گرل (يادگيريون)

سدائين مُرڪندڙ چھري وارو ڊاڪٽر محمد اسماعيل ماڪو. ڊاڪٽر تہ ڀلو ۽ ماهر آهي، پر اُن کا وڌيڪ اِنسان دوست ۽ آدميت جو احترام ڪندڙ آهي. سڄاڻ ليکڪ ۽ شاعر. لطيفي فڪر کي پنهنجي نظر سان پرکيندڙ ۽ بيان ڪندڙ ۽ ڪمال جو داستان گو آهي. ڪتاب ”چانڊڪا ۽ ملينيئم گرل“ چانڊڪا ميڊيڪل ڪاليج جي يادگيرين ۽ واٽس ايپ گروپ تي لکيل مضمونن ۽ نثري ٽڪرن تي مشتمل دلچسپ ڪتاب آھي. ڪتاب ۾ رڳو شاگردن ۽ استادن جا قصا ناھن پر ڪيتريون ئي يادون، دلچسپيون ۽ تاريخي ڳالھيون پڻ شامل آھن. ڪتاب جي آخر ۾ ڊاڪٽر ماڪي، پنھنجن واسطيدار ڊاڪٽرن جا مختصر تعارف بہ شامل ڪيا آهن، جيڪي هڪ تسلسل ۾ هن ڪتاب جو حصو آهن.
Title Cover of book چانڊڪا ۽ ملينيئم گرل (يادگيريون)

ڊاڪٽر نذيرشيخ جي لاڏاڻي تي تاثر

هوت آتشفشاني پربت جي لاوي جي رنگت جھڙو ڇوڪرو هو، جڏهن چانڊڪا ۾ پھريون دفعو آيو تہ اهو قمبري گروپ سنڌي شاگرد تحريڪ جو چانڊڪا ۾ نئون جنم هو، ان دور ۾ عسڪري برتري فقط جيئي سنڌ، سپاف، وٽ هئي ٿوري وقت لاءِ کڙتالي گروپ ٺھيو پر اهو بہ کڙتال ساز وانگر وڄي چپ ٿي ويو. پوءِ احمر مستي BSO جو بنياد وڌو پر اها تنظيم مير اشتياق ٽالپر جي شھادت کان پوءِ ختم ٿي وئي احمر مستي اڄ ڪلھہ آمريڪا ۾ بلوچ علحدگي پسندن جو ترجماني ٿو ڪري، چانڊڪا ۾ جميعت جماعت اسلامي گروپ ۽ جميعت مولانا فضل الرحمٰن گروپ بہ متحرڪ هو ائين ڊاڪٽر ارباب کھاوڙ گروپ، پروگريسو جيئي سنڌ ۽ ڪميونسٽ گروپ جي شاگرد تنظيمون بہ ڪافي متحرڪ هيون ۽ ٻيون بہ ادبي سماجي ۽ ڪجهہ علاقائي تنظيمون بہ وجود رکن پيون. مارشلا جي سختي شاگرد تنظيمن جا اختلاف،بس شاگرد سياست ڏکيو جھان هيو، چانڊڪا جي سياست ۾ جيڪي ڪجهہ نالا احترام سان ورتا وڃن ٿا انھن ۾ نذير شيخ جو نالو نمايان آهي هن جو من صوفي هو منھنجي هن سان ڪا ياري دوستي بہ نہ هئي مزاج جي انداز مان ائين لڳندو هو تہ هي شخص سياست جو حقيقي شعور رکي ٿو، ڪنھن سان ناانصافي ٿئي، احتجاج ٿئي، ڪا سياسي جدوجھد ٿئي، هي اڳيان. هو ڪو فن خطابت ۾ مھارت ڪونہ رکندو هو پر نج سنڌي سادي سودي سٻاجهي سنڌي انداز ۾ بيباڪي سان سچ چوندو هو. مون نہ ٻڌو تہ هن ڪنھن سان اگرو ڳالھايو، نماڻو نہ جهڙڪ، نہ دٻدٻو، نہ دهمان، هو انتھائي سياسي مطالعو رکندو هو، ڊگها سياسي دليل نہ ڊگها سياسي بحث، هن چانڊڪا ۾ شاگردياڻين ۾ سياسي شعور ۽ سياسي جدوجھد ۾ ڪردار ادا ڪرڻ ۾ ڀرپور ڪردار نڀايو ۽ شاگردياڻين بہ پنھنجي سياسي وابستگي ۽ نظرئي مطابق ڀرپور سياسي ڪردار نڀايو. چانڊڪا جي شاگرد تنظيمن ايم آر ڊي جي مومينٽ ۾ جيڪو احتجاج ۽ مزاحمت ڪئي ان ۾ نذير شيخ جو ڪردار نمايان هو، اسان وٽ اهڙا البيلا سياسي ڪردار مشڪل سان ملن ٿا، ملنساري کان مھمانوازي تائين، هن ۾ سڀ شيون منفرد هيون، مون نہ هن جي تڪرار جي خبر ٻڌي، نہ ڪردار جي هن جا ڪنھن جي ڏک تي نيڻ سانوڻي مينھن جيان برسي پوندا هئا. ڳاڙهو روسي ماڻھن جيان نظر ايندڙ اهو ڇوڪرو ڪنھن سرخ انقلاب جو اهو سپاهي نظر ايندو هو جنھن جو منھن مقدس موئن جي دڙي ڏانھن هوندو ۽ جڏهن هو پنھنجي پارٽي جي جلوسن جي اڳواڻي ڪري چانڊڪا جي روڊن تي گهمندو هو ۽ ڇوڪريون سنڌ هاري جي، سنڌ مظلوم جي، جا نعرا هڻندي، اسان ماڻھو لاڙ جا دريا جي پار جا اترڙو ٿو لڳي ڳائينديون هيون تہ ائين لڳندو هو تہ اهي نعرا سنڌ جي ماڻھن جي وجود ۾ اتر جي سيءَ وانگر سمائجي ويندا هئا ۽ ڏند هڙڪين ۽ ڏڪڻين کان پوءِ سنڌي ماڻھن جو وجود گرمائجي ويندو هو ڄڻ هاڻ هو سڌو انقلاب جي جنگ ۾ هليا ويندا، منھنجون هن سان بس ڪي ٻہ ٽي ڪچھريون ٿيون هونديون، هو گهڻو پڙهيل لکيل شخص هو، هو جدلياتي ماديت داس ڪيپيٽال پليجي صاحب جا ڪتاب طبقاتي جنگ معاشي اڻبرابري کان وٺي مذهب سائنس تي تمام سٺي ڄاڻ رکندو هو، هو حقيقي انقلابي هو جنھن کي حقيقي طور غريب ماڻھن جو الڪو هو ۽ هو معاشي اڻبرابري ختم ڪرڻ لاءِ ڪوشان هو هن پنھنجي ڊاڪٽري تي ڪو ايترو ڌيان نہ ڏنو، ڇو جو هو فردي علاج بدران معاشرتي براين کي ٺيڪ ڪرڻ پيو چاهي، چانڊڪا کي ڇڏي ڪافي عرصو ٿيو آهي وري ڪونہ مليو، اڄ جڏهن هن جو وڇوڙو پڙهيو اکيون ڀرجي آيون تہ ماڻھو پنھنجي جدوجھد سان ڪيڏا نہ سچا آهن مرندي مري وڃن ٿا هو عام ماڻھو نہ ٿا ٿين، ۽ خاص ئي رهن ٿا، هن جي خوبين تي ايوب شيخ وڌيڪ لکي سگهي ٿو بس مان تہ هن کي ايترو ئي ڄاڻان ٿو.