پوليو جو نظم
ڀاءُ منھنجو ننڍو
نہ هٿ ڦيري گهمي
ڄنگهہ موڙي گهمي
نہ هن جو ڪو
عضوو سندو
ڪو بيساهو هجي
نہ ڪو ان کي لُولو
منڊو ڪو سڏي
امان اڳ مون ويل
تو جو ڪوتاهي ڪئي
پوليو سندا ٻہ ڦڙا
جي نہ پياري سگهينءَ
ان خوف وهم کان تہ متان
مونکي اگهو هي ڪن
پوليو ورڪرن کان
تو جو لڪايو کڻي
ڪوڙ ڳالھايو کڻي
پيتل هن پوليو ڦڙا
منھنجي لال کي
ننديان ٿو امان تو ان خيال کي
صحت ساٿي سندا،
جي ٿا گهر گهر اچن
پياريو پوليو ڦڙا
هر هر چون
ڳالھہ تو ٻڌي جو اڻ ٻڌي جو ڪئي
معذوري مون کي عمر ڀر آ ملي
هي جي ڀيڻون ڀائر
جهڙ، مينھن، جهولي
اُس، گهُٽ، گرمي
گهر گهر اچن ۽ در در چون
امان ڀيڻ منھنجي ۽ سھيلي سندي
ٻار پنھنجي ٻہ ڦڙا پوليو پيارو کڻي
ٻار پنھنجو عمر ڀر معذوري کان بچايو کڻي
امان او امان ادا کي پوليو ٻہ ڦڙا پيارج ضرور
عمر ڀر ان کي معذوري کان بچائج ضرور
نہ ڪي هو مون جيان اتساھہ سان
راند ميدان ۾ ٿڌي ساھہ سان
بيساکين اچي ٻار کيڏندو ڏسي روئندو وتي
امان او امان
ڀاءُ دلدار کي
پنھنجي ننڍڙي پيار کي
پوليو ٻہ ڦڙا
پيارج ضرور
معذوري کان ان کي
بچائج ضرور. . . . !!