ڊاڪٽر اياز چنہ بہ وڇڙي ويو
اياز چني جي قبر جي فوٽو تي لکيل آزاد نظم:
ھي بر ۾ بٺي تر ۾ تازي آھي
ڪير اندر آ سُتو
جيءُ جهوري ويو، ھانءُ ڪوري ويو
ڪير ڄاڻي اھو ڪلھہ، اھو پرين ڪير ھو
جنھن جي سپنن ۾ سنڌ سائي ھئي
امن واري ھئي
ڪير جي ڪرڪيو، ڪنجهيوکڻي
ھي ڊوڙي ويو، درد تنھنجو روڙي ويو
دل ھن جي ڪومل ھئي
ڄڻن گلاب جي تازي پتي
سا خوشبو سان پُر ھئي
ماڪ شبنم جيان نَم ھئي
ھي شفق تي اُفق جي لالي جيان ڳاڙھو پرين
خواب ساڀيان ھو
ڪنھن سارنگ جي سپني جيان
ھي محبتن سان ھر بَر مَن تي وسيو
جيئن ڀِٽون پسي مينھن سايون ٿين
ھي ھليو ٿي، ٽليو ٿي
جيئن مرگهہ مشڪ ٿر ۾ ھاري گهمن
ھو جنھن سان مليو،
درد ان جو ھن توري وتو
۽ ھر فرد کي موھي وتو
ڀلا ڇو وڃي سُڃ ۾ ستو
بٺي ان تي گل روئن پيا
ھن ڳلي مان ڇني
ڪنھن قبر تي اچي
ڪنھن آ سھرو ٻڌو
گهوٽ اڻموٽ ھي
ڄڻ ٿو بيٺو چئي
دوستو سارجو ، نہ وسارجو
ڪي ھٿ دعا جا کڻي
ڀلي نہ کڻو
پر جي منھنجا مارو اٿو
درد انھن کان اڌارا وٺي
مون کي ڏيندا وڃو
مان مدفون ڀل
پر بٺي بَر ۾ بيٺي چوي
جي منھنجا ساٿي سنگتي اٿو
خواب منھنجا کڻي، ھلندا ھلي
مان بٺي مان بہ ھوائن ۾ تحليل ٿي
ساھ سانگين ۾ سڳنڌ اوتيندس اچي
ماڳ منھنجي اچي
بٺي سان منھنجي حال اوريو اچي
وائي ۾ تنھنجي مان وراڻي ٿيندس
ڪنھن سڏ جي پڙاڏي مثل. . !!