منھنجي چانڊڪا
نغما ڳائي جت هوا
سو ديس مسيحا مولا شاد رک
پيار سان استاد جت پاڙهين ٿا
حسن وارا جت هانءُ ٺارين ٿا
تن حسينن سندي هي دنيا مولا شاد رک
(2) جت يوڪلپٽسن تي پکي لاتيون لنون
گل رابيل چنبيلي گلاب
معطر رستا ڪن
کل خوشبو سندي هئي جت مرينا
سو ديس مسيحا مولا شاد رک
(3) هو جوان جي وطن جا منصور هن
جن وٽ سندا نہ پر سنڌ سور هن
تن ڳڀرن کي ڏنا هن حوصلا
سو ديس مسيحا مولا شاد رک
(4) جت رساما پاڻ رئندا هيا
پاڻ پلپل پرچڻ لاءِ آتا رهيا
هيا پرين سڀ چلولا
پر رهيا سڀ با وفا
سو ديس مسيحا مولا شاد رک
(5) جت مورڻين جيان پير پدمڻين کنيا
بڻي بت سڀ تن کي ڏسندا رهيا
چال ۾ جا ڇال هئي
ڄڻ هرڻين پير ڌيري کنيا
سو ديس مسيحا مولا شاد رک
(6) ڪَلي جا برن ۾ اڀري هئي
شوق جوش سان جا ٽڙي جو پئي
لوڪ حيرت ۾ ڏسندو رهيو
هانوَ دشمنن جا سڙندا رهيا. . . . !!!
سو ديس مسيحا مولا شاد رک. . !!
Few lines from a long poem muhnjy chandka ja page of past
ڊاڪٽر شفقت شيخ، ڊاڪٽر ولايت گوپانگ، ڊاڪٽر اسحاق ملڪ شھيدن جي نانءُ. . جي ڪرونا ۾ ڊيوٽي ڪندي شھيد ٿيا.
ڪيا قاتل ڪرونا قھر ڪيڏا
ويا ڪونڌر وڇوڙن جي ويرانن ڏي
اڃان ڪنھن رات تارن واري ۾
شفقت، ولايت، اسحاق اڱڻ
وني ڪنھن آس ويٺي آ
ابر بادل سارا وسن ٿا نيڻ گجگوڙن ۾
اهي نير ٻوڏون ويون ٻوڙي سڀ خوشيون
اڃا ڪي ٻار انتظاري هن
اسان بابا وڳا ڪي عيد آڻيندو
اهي ديدون ٿڪيون
وريا ڪين وڻجارا
وڇوڙن سنديون راتيون اڃا اونداھہ ۾ آهن
اها ٽم ٽم سندي تارن اکين کي جوت ڇا ڏيندي
ٻڌو آ تمغن شجاعتن لاءِ
انھن جوڌن سندو نالو
ويو آ يار ايوانن ۾
ملي ڪا موٽ او اهڙي
اوجاڳا بہ سجايا ٿين
شھيدن کي ملي رتبو شھيدن جو
اسان جو يار پوءِ عيدون
لمحي لمحي اسان جو روح ٿو تڙپي
اها ٻڪرن، دنبن، اٺن، گابن،
سانن، ڳئن، مينھن، رڍن، ٻڪرين، هرڻن
سندي ڪئي آ لوڪ قرباني
ڪئي پوري سنت ابراهيمي
اسان مسيحن ذوق ابراهيمي،
ڏني ماڻھپي خاطر،
سندي جان قرباني
اسان جي عيد پوءِ ٿيندي
جڏهن جوڌن قرباني، مڃيندي قوم قرباني
اسان فرض مسيحائي
ذوق ابراهيمي ڪرڻ آتو
درد فنا خاطر جان قرباني. . . . !!!