رسمن جا سماجي ڪارڻ
2. ڪٿي ميت ٿيندي هئي تہ سڀ وٺ پڪڙ ۾ لڳي ويندا هئا. ڪفن وٺڻ وارا، قبر کوٽڻ وارا، سرون وٺڻ وارا، عزيز اقارب غم ۾ ورتل، سڄي ڳوٺ ۾سوڳ. ورلي ڪنھن گهر ۾ ماني پچندي هئي. ڪي مائٽ تڙ تڪڙ ۾ ٻين ڳوٺن مان ايندا هئا ٿڪل ٽٽل بک تي پوءِ مڙدي کي پورڻ تائين مشقت، بک ۽ ائين مڙدي کي دفنائي ماني کارائي ويندي هئي. اڪثر بک تي، ماني تي ٻار ٻچا زائفون، پوڙها مريض سڀ ٽٽي پوندا هئا. سڀ جي بک مري ويندي هئي. ڍائي پيٽ اوجاڳن جا ماريل مٺڙي ننڊ ۾ هليا ويندا هئا. ذهن ۽ سوچ جي ٻي ڌارا ۾ آهستہ آهستہ زندگي نارمل رستي ايندي هئي ۽ غم بہ گهڻو گهٽجڻ شروع ٿيندو هو. مڙدو بہ وسرڻ شروع ٿيندو هو. لٽو يا ڪپڙو ڏيڻ سان گڏ پئسا بہ ڏبا هئا جيئن ميتي گهر ڪو پئسن جو مسئلو نہ ٿئي. وقت ويرم کاڌي، هرڪو سکيو ستابو ڪو پلاءُ، ڪو قورمو، ڪو برياني، زردو ٿو پچائي. قبر کوٽڻ وارا اجرتي هر ڪنھن وٽ لاريون موٽر سڀڪو مصروف بيمار شگري، مڙدو دفنيو، حوال، مانيون، سيلفيون بس رسمن بہ ترقي ڪئي آ Social media وانگر.