قطع ڪر ڪو ترس طبيب
ننڊ نه آهه قريب، ويهي وِهايان رات ٿو ساري!
خون کٽي ويو حواس هي هيڻا جلن ڳرن ٿا جيرا ٻيڻا،
حڪيم ٿيءُ حبيب، لاهه بري تون هيءَ بيماري!
ڏيل ۾ ڏڪڻي مغز تي موڳائي، خشڪ نڙي آ وري نٿي وائي،
’صوفي‘ آهه غريب، نام مولا جي مڃ نيزاري!
*
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو