شاعري

صوفيءَ جي صَدا

ڪتاب ”صوفيءَ جي صدا“ اوهان اڳيان حاضر آهي. هي ڪتاب صوفي نيڀراج جي شاعريءَ جو مجموعو آهي جنهن جو سهيڙيندڙ ڊاڪٽر ڪرشن لعل آهي. نصير مرزا لکي ٿو: ”صوفي صاحب پنهنجي شعرن ۾ ساڻيهه سنڌ جي سانگيئڙن ۽ جهانگيئڙن لاءِ به، جابجا ڪيئي دعائون لکيون آهن ۽ ائين وڌ ۾ وڌ جيڪي دعائون لکيون آهن، انهن ۾ وري هن، مينهن، بارش، وڏڦڙي ۽ وسڪارن بابت التجائون ڪيون آهن ۽ اهو ان ڪري، ته جيئن هر طرح سان ماروئڙن جو هي ملڪ سرسبز ۽ شاداب رهي.
Title Cover of book صوفيءَ جي صَدا

سورهيه! سگهيرا سَڏَ ڪَنِ

سورهيه! سگهيرا سَڏَ ڪَنِ

وانجهيا جي وصال کان، سي پيا سُڏَڪن،
آڻي آب اکين ۾، اوساريندي سُڏڪن.
چڪيا چاڪ اڳوڻا مير!تنهنجي مرگ تي،
واڪا وڇوڙين جا ڪجان سورهيه! سگهيرا سُڏَ ڪن.
-
مهمير، مير منهنجا ڏِسِيُنِ سندا ڏيا ٿئي،
آ جاءِ ٻن ته بدلي مري مير ڪين ويا ٿئي،
حاجي، رفيق، حيدر اُنهِين سندو ويا ٿئي،
مَڻِ آ سندن مٿن ۾ نڪري ننگان نه ويا ٿئي.

*


*الحاج مير علي احمد خان محموداڻي ٽالپر جي وفات (87-04-05 لنڊن) جي خبر ٻڌي لکيو ويو.
84-12-10