شاعري

صوفيءَ جي صَدا

ڪتاب ”صوفيءَ جي صدا“ اوهان اڳيان حاضر آهي. هي ڪتاب صوفي نيڀراج جي شاعريءَ جو مجموعو آهي جنهن جو سهيڙيندڙ ڊاڪٽر ڪرشن لعل آهي. نصير مرزا لکي ٿو: ”صوفي صاحب پنهنجي شعرن ۾ ساڻيهه سنڌ جي سانگيئڙن ۽ جهانگيئڙن لاءِ به، جابجا ڪيئي دعائون لکيون آهن ۽ ائين وڌ ۾ وڌ جيڪي دعائون لکيون آهن، انهن ۾ وري هن، مينهن، بارش، وڏڦڙي ۽ وسڪارن بابت التجائون ڪيون آهن ۽ اهو ان ڪري، ته جيئن هر طرح سان ماروئڙن جو هي ملڪ سرسبز ۽ شاداب رهي.
Title Cover of book صوفيءَ جي صَدا

ڪافي

ڪافي

جي پڄئي ته پنهنجو پاڻ پچاءِ،
نه ته گندي رئڻ کان ماٺ مِٺي ٿَئِي.

عشق جي چاڙهي اوکي اڙانگي،
جي پڄئي ته اڳتي پير وَڌاءِ،
نه ته وچان ورڻ کان ماٺ مِٺي ٿئي.

پچڻ ۽ پڄرڻ، لڇڻ ۽ ڦٿڪڻ،
جي پڄئي ته سِرَ تي سُورَ وساءِ،
نه ته وچان ورڻ کان ماٺ مِٺي ٿئي.

حُسن آ ٽانڊا ٻاٻر ڪنڊيون،
جي پڄئي ته پنهنجو جيءُ جلاءِ،
نه ته ڏنڀن سهڻ کان ماٺ مِٺي ٿئي.

’صوفي!‘ سانگا ساڻ نه کڻبا،
جي پڄئي ته لوڪان پاڻ لڪاءِ،
نه ته کُلي نچڻ کان ماٺ مِٺي ٿئي.

*
87-05-07