شاعري

صوفيءَ جي صَدا

ڪتاب ”صوفيءَ جي صدا“ اوهان اڳيان حاضر آهي. هي ڪتاب صوفي نيڀراج جي شاعريءَ جو مجموعو آهي جنهن جو سهيڙيندڙ ڊاڪٽر ڪرشن لعل آهي. نصير مرزا لکي ٿو: ”صوفي صاحب پنهنجي شعرن ۾ ساڻيهه سنڌ جي سانگيئڙن ۽ جهانگيئڙن لاءِ به، جابجا ڪيئي دعائون لکيون آهن ۽ ائين وڌ ۾ وڌ جيڪي دعائون لکيون آهن، انهن ۾ وري هن، مينهن، بارش، وڏڦڙي ۽ وسڪارن بابت التجائون ڪيون آهن ۽ اهو ان ڪري، ته جيئن هر طرح سان ماروئڙن جو هي ملڪ سرسبز ۽ شاداب رهي.
Title Cover of book صوفيءَ جي صَدا

قطعه

قطعه


بجيٽ جي مهانگائي

ٿئي مينهن هن تي واڌارو گپن ۾،
رڳي گهُٽ گرمي ۽ بدبوءِ چڪن ۾.
پيو مينهن جو مرض هر سال ايندو،
۽ نزلو ۽ کانسي اضافو ڇڪن ۾.
-
اهو مينهن هر سال وسندو ئي رهندو،
غريبن جو جهوپو ته ڀڄندو ئي رهندو.
ڳري ٿيندي رلڙي چڪڻ مان ڌٻڻ نيٺ،
ڪو ترڪي ئي ڪرندو ڪو گپندو ئي رهندو.
-
ڪالي گھڻا کے وسط ۾ صورت يه چاند ڪي تھي،
هلڪي سياهي اس په گرهن کے روپ ۾ تھي،
گرهن ڪڳ آنڳ جانڳ ڪي ڪيفيت عجيب تھي،
گردش نه تھي ز۾ ڪي يه هاتھه ڪي جنبش تھي.

*