87-07-17
گيت
مان ۽ بي ڪسيءَ جي شام
هيڪ مان ۽ ٻي ته منهنجي بي ڪسيءَ جي شام آ،
سا ملي زندگي نه مون کي جنهن جو محبت نام آ.
ڇا چوان تو ڇا چيو ٿي سو ويئي وسري سڄڻ،
بس ويئي وسري اڳيان پويان لڳئي مصري سڄڻ،
بي بها آئون ڪڏهن، پر اڄ نه منهنجو دام آ.
سي نه اڄ ڏينهنڙا ٿي جن ۾ گڏ گذاريو تو سڄڻ،
ٻولُ مينهن وسندي ڪيئي جو، سو نه پاريو تو سڄڻ،
بي وفا چئه پيار منهنجي جو اهو انعام آ؟
اي ”عباسي“ تون به هن جو هاڻ پيڇو ڇڏ کڻي،
ٺوڪرون کائي ڀلي هُن کي اها آهي وڻي،
بي رخيءَ جو نيٺ ٿيندو يَرَ اهو انجام آ.
*
ايڪ مين هون ايڪ ميري بَيبسِي ڪي شام هَي
غزل جو نقل ۽ تتبع ماستر صاحبڏني عباسي حيدرآباديءَ لکي موڪليو هو، جيڪو ڪنهن به طرح ٺيڪ نه هو؛ انهن خيالن کي جڙاوَ ڏيئي کيس موڪليو ويو.
87-07-10