قطع
ڪينَ سڃاتئي يار طبيبا مرض اسان جو
عشق اندر ۾ آگ اٿاري، برهه بدن ۾ باهه آ ٻاري،
ڪونهي تپ بخار سڻ تون حڪيما عرض اسان جو!
سلهه نمونيا قبض نه ڪائي سرسام سوري ساهه نه سائي،
ڪڙي دوا ڏِين قهار پيو؟ پيڻ ٿي فرض اسان جو!
ڪين جراحن ويڄن ڇڏايا، عشق اري جي ”صوفي“ آيا،
محب ملي منٺار، جنهن سين غرض اسان جو!
*