غزل
کٽي قسمت!
وڃان ٿو يار جي در تي سوالي ٿي، کٽي قسمت!
ڪِستا ۽ ڪوڏ ٻيون ڪنريون نفيلون ناد ۽ بگريون،
ڪنين ڪنڍل ڪري ڪفني ڪمالي ٿي، کٽي قسمت!
کڻي چنگ ۽ کِداؤن مان، وڃي در تي صدا هڻندس،
ڪڏهن ورچي نه مان ورندس جلالي ٿي، کٽي قسمت!
وصل جو جام مئي گهرندس، ڏيڻ کان ماهه نا مڙندس،
ڏئي سر ساهه ڀي پيئندس، موالي ٿي، کٽي قسمت!
ڪجو دعائون جمالي ٿيان، سوالي مان نه خالي ٿيان،
وڃان ’صوفي‘ ته سينن سان وصالي ٿي، کٽي قسمت!
*