نظم
سو ناز ڪيئن ڪري ٿو
حسن ڏس هزارين سو ناز ڪيئن ڪري ٿو،
اُڏامي عرش تي پرواز ڪيئن ڪري ٿو.
ترڇي نگاهه تيري، چنچل سڀاءُ ٿو چيري،
کڻي نيڻ مرگهه ڌيري، وري قاز ڪيئن ڪري ٿو.
چتن جان چهنب کولي مٺڙي ٻولي ٿو ٻولي،
الست ڪيو ٿو اولي، آواز ڪيئن ڪري ٿو.
مُرڪي ڪري ٿو ماڻا، جي ساهه کي سيباڻا،
نٽ ناز جا ڪي داڻا، بي انداز ڪيئن ڪري ٿو.
ڪاوڙ جا قسم ڪيئي، پاسنئان ڀڄڻ پريئي،
مارڻ لئه گڏ مڙيئي، سو ساز ڪيئن ڪري ٿو.
’صوفي‘ ٿا سرڙو ڏيئي، سَهڻا پون سڀيئي،
حيرت ٿا ڏين اهي ئي، هي راز ڪيئن ڪري ٿو.
*
1980-2-10