غزل
آهي طاقت شباب کي
محبوب ڇڏ تون مون کان هاڻي حجاب کي،
واجب نه آ ستائڻ عاشق بيتاب کي.
جلندي شمع جلائي هي ري پچڻ پچائي،
تنهنجي اهائي آهي طاقت شباب کي.
ديدار تنهنجو دلبر ممڪن نه آهه سامهون،
ويهي ڪرڻ حسن جي دهشت ۽ تاب کي.
بي حال ٿي وڃڻ جو تڏهن مزو ته ايندو،
رخ تان جڏهن هٽائين پردي نقاب کي.
تنهنجو ڏسڻ اي سهڻا بهتر آ مئي پيئڻ کان،
ايڏي نشي ۾ طاقت ناهي شراب کي.
”بک شينهن جي پيا مرندا ڊڀ ڪين سي ته چرندا“،
عاشق تنهنجي ئي ڪڙهندا عزت ۽ آب کي.
ديدار تنهنجي جو جي ’صوفي‘ ڪنان ڪو پڇندو،
پڪ ڄاڻ تاقيامت سڪندو جواب کي.
*