شاعري

صوفيءَ جي صَدا

ڪتاب ”صوفيءَ جي صدا“ اوهان اڳيان حاضر آهي. هي ڪتاب صوفي نيڀراج جي شاعريءَ جو مجموعو آهي جنهن جو سهيڙيندڙ ڊاڪٽر ڪرشن لعل آهي. نصير مرزا لکي ٿو: ”صوفي صاحب پنهنجي شعرن ۾ ساڻيهه سنڌ جي سانگيئڙن ۽ جهانگيئڙن لاءِ به، جابجا ڪيئي دعائون لکيون آهن ۽ ائين وڌ ۾ وڌ جيڪي دعائون لکيون آهن، انهن ۾ وري هن، مينهن، بارش، وڏڦڙي ۽ وسڪارن بابت التجائون ڪيون آهن ۽ اهو ان ڪري، ته جيئن هر طرح سان ماروئڙن جو هي ملڪ سرسبز ۽ شاداب رهي.
Title Cover of book صوفيءَ جي صَدا

ڪافي

ڪافي



پارج پنهل تون پاڻ سڃاڻي

ڪيل قول قرار-
پارج پنهل تون پاڻ سڃاڻي.

آهيان اوهان جي ٻانڀڻ ٻانهي، ڪنيزڪ ڪوهيارل تنهنجي جاني،
پنهنجو ننگ نهار-
پارج پنهل تون پاڻ سڃاڻي.

عيب آريچا مڻين هي مدايون، بخش بديون بدڪار برايون،
ڪر نه عيبن جي اُپٽار-
پارج پنهل تون پاڻ سڃاڻي.

هاڙهي هلندس اوهان جي آهر، ڪيچ ڌڻي ڪجو ولهيءَ جي واهر،
صدقي يا سردار-
پارج پنهل تون پاڻ سڃاڻي.

لاتقنطو هيجان اشارا، راهه نجاتي عاصين پيارا،
انهيءَ عهد اقرار-
پارج پنهل تون پاڻ سڃاڻي.

ونحن ويجهو آري آهين، بار بريون مٿان ’صوفي‘ لاهين،
ڪرين سرهو سانگ ستار-
پارج پنهل تون پاڻ سڃاڻي.

*

1980-2-8