88-11-07
ڪافي
اچي ڏس تون ڍولا سندم حال هاڻي،
تنهنجي بي رُخيءَ ڪٿ ڇڏيو آهه آڻي!
ڏئي هيج هيري هنيون هٿ ڪري وئين،
پاڻ ئي پوءِ پاڻهي تون ٿيندو پري وئين،
ويو سور وڌندو الله پاڪ ڄاڻي!
ڪَيئي قيد قابو وجهي ڪمند ڪڙيون،
هٽائڻ لئه هرهر وڌئي آنٽون اڙيون،
ڇنايئي ڇڪيون ڏئي، سنهي تند تاڻي!
چيو اڳ تو مون کي ٿي جانڻ پيارو،
ٿئين اڻ سڌو اڄ منهنجو تون به مارو،
ترهي ريءَ تانگهي مان وئين اونهي اُماڻي!
*