غزل :: 1
اکين مان پَئي وَسي موسم!
کِلي ڄَڻ ڪنهن خيالن جي،
اسان کان هُئي کَسي موسم!
شَرابن ڪا شِرارت ڪئي،
گِلاسن سان گَسي موسم!
گُلابي گيت، ڇا ڇيڙيَئه،
رَبابَن کي رَسي موسم!
اَچڻ جي آسري تُنهنجي،
دِلاسن هُئي دَسي موسم!
اَجايو ڇو ڪَئي آ، تو،
بِرهه جي بي چَسي موسم.