غزل :: 85
نينهن نادانَ کان مٿي آهي.
برهه جي بندگي نه سمجهي جو،
سو ته حيوانَ کان مٿي آهي.
آهي انسان جي مُهانڊي ۾،
ماڻهو شيطانَ کان مٿي آهي.
ساڙَ، ڪيني، حَسدَ جي بيماري،
سا ته سَرطَانَ کان مٿي آهي.
سونهن تي سٽ به هڪڙي شاعر جي،
پوري ديوانَ کان مٿي آهي.
سنڌ مذهب آ، ڇو مَٽين ٿو تون؟
ڀونءِ ڀڳوانَ کان مَٿي آهي.
منهنجو محبوب او خُدا منهنجا،
تنهنجي غِلمانَ کان مٿي آهي.