غزل :: 59
رات جو پويون پَهرُ اسان.
دلبر توسان دوکو ڪيون جي،
بُڇڙا ٿيون پو مَــرُ اسان.
ڪيئن ڀلا ڀُلجي وينداسين،
دلبر تنهنجو دَرُ اسان.
راتين جا رولاڪ جو آهيون،
ڪيئن ڪنداسون گهرُ اسان.
برسي پَـئُه ڪنهن بادل وانگي،
پياسو آهيون ٿــرُ اسان.
تو جو ساٿ ڇڳو او جانان!
جيون ڀانيو زهرُ انسان.