غزل :: 121
ڪفن جي آرزو ساڳي.
اڃان ٿا ڀونءِ تي ڀؤنڪن،
ڪُتن جي آرزو ساڳي.
پَيا پوڄيو صَدين تائين،
بُـتن جي آرزو ساڳي.
سَدا مَن ۾ پئي رهندي،
اَمن جي آرزو ساڳي.
چَري! توکي چُمڻ جي لئه،
چَپن جي آرزو ساڳي.
ڀَري ڀاڪُر وَاڌئي وَئي،
بَدنَ جي آرزو ساڳي.
اوهان جي ئي هَٿن ۾ ٿيون،
دَفن جي آرزو ساڳي.