غزل :: 96
سَڪتو طاري ڪري ويو آهي.
ڳالهه ايڏي وڏي به ڪانه هُئي،
جيڏي خُواري ڪري ويو آهي.
هَر طرف ڀينگ هاڻي ڀاسي ٿي،
سُڃَ ساري ڪري ويو آهي.
پيارَ جون آٿتون ڏئي مُنهنجي،
دل ڪنواري ڪري ويو آهي.
جُونِ جهڙن اسان جي جذبن تي،
برفباري ڪري ويو آهي.
مُرڪ مون کان کَسي وَري منهنجا،
لُڙڪَ جاري ڪري ويو آهي.
حالُ منهنجو ڏِسي هتي هَرڪو،
زاري زاري ڪري ويو آهي.