غزل :: 16
درد تنهنجو قبول آ پيارا.
تون جي ناهين ته پوءِ حَياتيءَ جو،
فلسفو ئي فضول آ پيارا.
قرب جنهن تي لهي ڪتاب جيان،
سو ئي ٿيندو رَسول آ پيارا.
وقت جي وياج ۾ ويو جيون،
چند هي ساههَ مُول آ پيارا.
جو به حق تي هلي ٿو تنهن تي ئي،
نينهن ٿيندو نزول آ پيارا.
سونهن کي ساههَ ۾ رکو سانڍي،
عشق جو هي اصول آ پيارا.