غزل :: 78
جيستائين وَڃي ٿَڪو سائين.
تنهنجي دَر تي وَري وَري اَچبو،
دل کي جيسين لڳي ڌِڪو سائين.
تو رُڳو فون تي پُڇيو، منهنجو،
سُورُ ٿيندو وَيو جَهڪو سائين.
مون ته نيڻن ۾ هنڌ وَڇايو آ،
ها! اچي عمر ڀر ٽِڪو سائين.
پنهنجي قسمت کي پاڻ بَدلايو،
ڇو ٿا ڀوتار کان ڏڪو سائين؟
ڇَڏ کڻي تون حجابَ کي هاڻي،
ايڏو ناهي ٿِبو پَڪو سائين.