غزل :: 33
ها رُڳو هيءَ بور آهي زندگي.
تون جي ناهين پوءِ ٿي مون کي لڳي،
هانوَ تي ڪو تور آهي زندگي.
کاٽ ٿي من ۾ سَدا هَڻندي رهي،
چاهتن جي چور آهي زندگي.
هاءِ ! وارن ۾ وِجهي چاندي وئي،
ڇا چَوان هيءَ زورُ آهي زندگي.
تون جي آهين ڊيلَ ٿر جي او مٺي!
پوءِ ته منهنجي مورُ آهي زندگي.
ياد ڀي تُنهنجي لڳي ماضيءَ جيان،
ڪو وِساريل دورُ آهي زندگي.
هونئن ته آ هالار پر تو بن “سجاد”،
ڄڻ صفا ڪمزور آهي زندگي.