غزل :: 55
رابطو ڪونه تو ڪيو آهي.
ڪوبه قبضو ڪري سگهيو ناهي،
دل جو خالي پِلاٽ پيو آهي.
مَنَ “موهن” جي ڪنهن دڙي وانگي،
هوريان هوريان ڊهي رهيو آهي.
تو وساري ڇڏيو ته ڄاتو مون،
بند نيڻن جو ڪو ڀُريو آهي!
ڏينهن غم ۾ سڄو گذاري ڪو،
رات ڏيئي جِيان ٻريو آهي.
درد ڇا هي “سجاد” دوريءَ جو،
کيس هاڻي پَتو پيو آهي.