غزل :: 120
ڄَڻ ساههُ چپن ۾ ڦاسايو.
ڪي داڻا سوري تسبيح جا،
اللهُ چَپن ۾ ڦاسايو.
ها مُرڪ مِٺيءَ جو ڄار وجهي،
همراههَ چَپن ۾ ڦاسايو.
هوءَ سُهڻي هئي جنهن ڪُڏندي هو،
درياههُ چَپن ۾ ڦاسايو.
هُن فتني جَهڙي فَتوا ڏئي،
هو ٺاههُ چَپن ۾ ڦاسايو.
مون جَنت جهڙي ڌرتيءَ جو،
ويساهَه چَپن ۾ ڦاسايو.
سڀُ شاعِرُ پَنهنجو چونڊي ويا،
مون “شاهُه” چَپن ۾ ڦاسايو.