غزل :: 36
مُنهنجو جذبو جنابُ ساڳيو آ.
دل جا دَرجا پڙهي مون ڄاتو آ،
نينهن، تنهنجو نصابُ ساڳيو آ.
مان ته ورهين کان پيو وڄايان ٿو،
هي رڍون ۽ ربابُ ساڳيو آ.
پيارُ پوڙهو ڪري سگهي ئي نه ٿو،
شوق تي جو شبابُ ساڳيو آ.
تنهنجي گهر جو طواف آ جاري،
ڇو جو مون لئه ثوابُ ساڳيو آ.
حال هيڻا ڪري ويو آهي،
ياد ماضي عَذابُ ساڳيو آ.
نانءُ محفل ۾ جي “سجاد” کڄي،
پوءِ هُن جو حجابُ ساڳيو آ.