غزل :: 70
باقي سڀ سان پرين ٺڳي آهي.
سُونهن توڏي رڳو سُريا آهيون،
ڳالهه ڪاٿي وڃين پُڳي آهي.
ڇا ته پياري لڳي پئي جانان!
تنهنجي وارن ۾ جا سَڳي آهي.
مند کائي به ڪونه سمجهيائين،
ڪيڏي هُن کي اڃان مَڳي آهي.
او وڏيرا! ڏسين ٿو ڌيءَ تنهنجي؟
نيٺ ڪنهن سان وڃي ڀڳي آهي.
تون جي ناهين “سجاد” جيون ۾،
هَر طرف رُڃَ پو رُڳي آهي.