غزل :: 13
چَپَن جي به عادت ازل کان اها ئي.
صحيفن جيان هُو مٿان کان اَچن ٿا،
خطن جي به عادت اَزل کان اها ئي.
اوهان جي اَچو ٿا ته ٻَڌجي وَڃن ٿا،
هَٿن جي به عادت ازل کان اها ئي.
نه سَمجهي سگهيائون رَبابن جون رمزون،
رِڍن جي به عادت ازل کان اها ئي.
سَدائين ڪُرن ٿا، رڳو رَت گهرن ٿا،
ڦٽن جي به عادت ازل کان اها ئي.
پيئڻ کان جهلي ڄَڻ جيئڻ کان جهلن ٿا،
وَڏن جي به عادت ازل کان اها ئي.
رهياسي هميشھ شفق وانگي ڳاڙها،
ڳلن جي به عادت ازل کان اها ئي.