غزل :: 103
توبن ڪهڙي عيدَ آ سائين.
ايندين، ايندين، نيٺ ته ايندين،
مونکي هيءَ اُمَيدَ آ سائين.
عشق اوهان وَٽ پاڻ ئي ايندو،
نينهن جي ڇا ته نويدَ آ سائين.
ڪپڙن وانگي دوست ٿا مَٽجن،
دور هي ڪيڏو جَديد آ سائين.
سادن سودن خيالن تي ڏس،
ڪيڏي ٿي تنقيدَ آ سائين.
دُنيا جي الزامن آڏو،
پنهنجي بَس ترديدَ آ سائين.