غزل :: 14
اوهان جي وَري آ شڪايت به ساڳي.
نئين ڪانه آهي ازل کان اُها ئي،
اسان جي رڳن ۾ رفافت به ساڳي.
حُسن ڀي اوهان جو اڃان آهي ساڳيو،
نفاست به ساڳي نزاڪت به ساڳي.
اکين جي چَپن سان چکي توکي ڄاتُم،
مَزو ڀي آ ساڳيو ۽ راحت به ساڳي.
ڀلا ڇو مَٽايون ڪو چولو ته ناهي؟،
چرين جي سدائين آ چاهت به ساڳي.
اڃان قرب جو قبلو ساڳيو آ سائين،
نِمازون ڀي ساڳيون عبادت ۾ ساڳي.
چيائين ته ڇاهي رکيو شاعريءَ ۾،
چيم، لفظ ساڳيا وضاحت به ساڳي.