غزل :: 4
عَذابَ کي هو ڇُهي ڏٺو مون.
اڃان چپن کي، نه چينُ آهي،
شرابَ کي هو، ڇُهي ڏٺو مون.
وَئي فضا ۾، ڦهلجي خوشبو،
گلابَ کي هو ڇُهي ڏٺو مون.
سَڄي صحيفن جي سونهن پيتي،
“ڪتابَ” کي هو ڇُهي ڏٺو مون.
گناهَه غم ۾ منجهي مَرن ٿا،
ثوابَ کي هو، ڇُهي ڏٺو مون.
اکيون اکين ۾، مِلائي ڪنهن جي،
حجابَ کي هو، ڇُهي ڏٺو مون.
“سجاد”، هاڻي آ هوش آيو،
شبابَ کي هو ڇُهي ڏٺو مون.