غزل :: 9
مان جو چوريان ٿو چَپَ چِڙي ٿي پئي.
نانءُ هُن جو کڄي ته ڀانيان ٿو،
سونهن جي ڳالهه ڪا ڇِڙي ٿي پئي.
عشق ۾ ڪا ٻُڌي نه ٻيهر مون،
جيڪا درياههَ ۾ گِهڙي ٿي پَئي.
ڪيسين هُن کي ڏِسان مان غيرن سان،
مان به انسان ڪَلَ ٿِـڙي ٿي پئي.
هوءَ تعبير ڇو نه ٿي بڻجي،
خواب ۾ روز جا کِڙي ٿي پئي.