غزل :: 125
اَلئه ڇا ٿيون چاهن ڊسمبر جون راتيون؟
اڪيلو مان آهيان اڪيلو هي ڪمرو،
پيون مُسڪرائن ڊسمبر جون راتيون.
ڪري نينهنُ سانوڻُ، اکيون ٿيون وَسائن،
ڇا بي ترس نَاهن؟ ڊسمبر جون راتيون!
وري گهاءُ بڻجي گهِريون هِن بَدن ۾،
وري آزمائن ڊسمبر جون راتيون.
هي سڏڪا، هي اُلڪا، هي صدما هي، سوچون،
چَريو ٿيون بڻائن ڊسمبر جون راتيون.
جڏهن سارَ تنهنجي سَکي جو اچي ٿي،
سڄا ٿَڪَ ٿيون لاهن، ڊسمبر جون راتيون.