غزل :: 53
هر گهڙي ويل ٿي وئي آهي.
فون آئي جڏهن کان کيسي ۾،
عاشقي کيل ٿي وئي آهي.
سودو سَچ جو سَلي نه ٿو ڪوئي،
ڪوڙ جي سيل ٿي وئي آهي.
ماڳ جي مالڪي نه ڪئي آ ڪنهن،
ڀونءِ جي ڀيلَ ٿي وئي آهي،
چاههُ چالاڪ پاس ٿي آ ويو،
سادگي فيل ٿي وئي آهي.
تنهنجي يادن ۾ در بدر جانان،
دل چري هيل ٿي وئي آهي.
تو پڄاڻان “سجاد” ڄاتو مون،
جُوءِ ڄڻ جيل ٿي وئي آهي.