غزل :: 100
اُداسي ڌارَ آئي آ.
ڇُهي توکي هَوا تُنهنجي،
کڻي هُٻڪار آئي آ.
ڪري ويئي آ ويڳاڻو،
جڏهن ڀي يارَ آئي آ.
نه خط آيو نه ڪو نياپو،
نه ئي ڪا تارَ آئي آ.
ٿيو ماحول آ معطر،
ڪري سينگار آئي آ.
لڳي ٿو ساهه جي اڳيان،
وڏي ديوار آئي آ.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو