وايون
اُٺُ ورائي آڻِ،
وَڻَ کٿوريا ڪاڪ جا.
آنــــدم آڌيءَ رات جـــــو،
چنــدنُ چــانـگي ڪـاڻِ،
وَڻَ کٿوريا ڪاڪ جا.
اوتـــــي اُتـــر واءُ ٿــــــــو،
سـيـــج مٿــــان سُرھاڻِ،
وَڻَ کٿوريا ڪاڪ جا.
ڪرهي سوڌو ڪاڪ ۾،
آءُ جـــــواڻـــــي مــــــاڻِ،
وَڻَ کٿوريا ڪاڪ جا.
(ٰ2)
گُهلِــي ڏکــڻ هِــــرَ،
اوتـيــنــدي عـنبـيــرَ،
مھريءَ چڙهيو مينڌرو.
وَڻَ کـٿـوريـا ڪاڪ جــا،
ســوڍي جـــي ســــريــــرَ،
مھريءَ چڙهيو مينڌرو.
ڪوڙين ڪرڙ ڪڪوريا،
ڪــيســوڦُــل ڪــريـــرَ،
مھريءَ چڙهيو مينڌرو.
(ٰ3)
ڪڪر ڇانوَ ڪيانءِ،
چوٽيءَ ڦُلَّ چُمانءِ،
ڏُکي چڙھہ نہ ڏاڪَ تي.
ڪري ڇپر ڇانورو،
ٽانگر جيئَن ٽڙانءِ،
ڏُکي چڙھہ نہ ڏاڪَ تي.
گوري! گيت پريت جا،
لوڏي لامَ لکانءِ،
ڏُکي چڙھہ نہ ڏاڪَ تي.
چوريءَ اُڀري چنڊ کان،
مٿان کَٽَ کڙانءِ،
ڏُکي چڙھہ نہ ڏاڪَ تي.
(ٰ4)
ڦُـــــولارن ۾ ڦَــــــــــــرُ
ٿــــــورو نـــاهــــي ٿَــــــرُ،
ڏُاهي ٿي، چڙھہ نہ ڏاڪَ تي.
هيلَ ڪرين ڇو هُوڪرا؟
پِرُ وڃائي پَرُ،
ڏُاهي ٿي، چڙھہ نہ ڏاڪَ تي.
مَيّو توڙي مينڌرو،
ٻوٽي سُتا دَرُ،
ڏُاهي ٿي، چڙھہ نہ ڏاڪَ تي.
ٻٽي ڏينھن ڏھاڳ جا،
ڪاريهر جو ڪَرُ،
ڏُاهي ٿي، چڙھہ نہ ڏاڪَ تي.
(ٰ5)
جوڀن پڪي ڊاکَ،
لنڱن چاڙهي لاکَ،
آءُ مُٺِيءَ جا مينڌرا!
ڦُٽِي آ ڦولار ۾،
بيراڳڻ تي باکَ،
آءُ مُٺِيءَ جا مينڌرا!
برھہ ڪريٿو بانورا!
سيني ۾ سوراخ،
آءُ مُٺِيءَ جا مينڌرا!
تون ئي دراوُن داسڙا،
تون ئي سوڍين ساکَ،
آءُ مُٺِيءَ جا مينڌرا!