پکي ماڳ پنھنجي اُڏاڻا وڃن ٿا،
ڇڏي گهر پراڻا، نماڻا وڃن ٿا.
ويا هنج اُڏرِي سويرو سرن تان،
ڪيا ڌار قسمت ڪڻا اڄ ڪڻن کان،
ڏئِي سِرَ ڍٻين کي اباڻا وڃن ٿا.
چُڳي چار داڻا، ٻچن ڏي اُڏاڻا،
ڇڏي ياد پنھنجي وڃن ٿا ويڳاڻا،
واهيرن ڏي واپس وراڻا وڃن ٿا.
گزن سان گازين ڪيا وارَ ڪاري،
پکين پَرَ ڪٽايا، مُڙيا ڪو نہ ماري،
ڀري جهولَ ‘بيوس’ سياڻا وڃن ٿا.