اجرڪ واري
ڇَم ڇَم ڇير وڄائين ڇوري!
ڪير اڱڻ تي اچڻو آهي؟
ڪنھن لئي وار وڇائين ڇوري.
ڪنھن ڪنھن ويلي گيت گلابي،
ڳاٽُ کڻي ٿي ڳائين ڇوري.
گيسو ڄڻ گهنگهور گهٽائون،
وک وک وار وڇيائين ڇوري.
ڪينجهر ڀر تان ڪانگ، ڪبوتر،
آڌيءَ روز اُڏائين ڇوري.
سيني تي ڄڻ سانوڻ آيو!
اهڙي مؤج مچائين ڇوري.
ويڙهي ويندا وڄّ- وراڪا،
ڇو ٿي باھہ لڳائين ڇوري.
ڪاف جبل جون ڪومل ڀريون،
شَھہ ڏئي ٿي شرمائين ڇوري.
ڏينھن تپي ٿيو ڏينڀن جھڙو،
پوءِ ڀي پاڻ ڏنگائين ڇوري.
روپ- نگر جي روپي راڻي!
مرڪي مست بڻائين ڇوري.
وهوا اوڏڻ ‘اجرڪ واري’،
مٽيءَ کي مُرڪائين ڇوري.
ٻھراڙيءَ جي ٻولي ٻالي،
‘بيوس’ روز بڻائين ڇوري.