شاعري

جڏهن ڀونءِ بڻي

تاجل بيوس جي شاعريءَ ۾ ڪلاسيڪي بنياد آهي، ۽ هن ٻوليءَ، ڪردارن ۽ ماحول جون مڪاني وصفون وڏي اعتماد سان پيش ڪيون آهن. تاجل بيوس جي شاعريءَ ۾ سنڌ سان اڻ ٽٽ پيار جي انيڪ رنگن جو وسيع ڦھلاءُ ملندو آهي. سندس ٻولي، اسلوب، استعمال ڪيل اصطلاح، محاورا، ۽ سندس شاعريءَ جا ڪردار سڀ ڪمال جي درجي جا آهن. تاجل بيوس جي شاعريءَ ۾ فطرتي منظرحقيقت جي بلڪل ويجهو آهن، جيڪي سندس شاعريءَ جي سونھن سوڀيا کي وڌائين ٿا.

  • 4.5/5.0
  • 49
  • 4
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • تاجل بيوس
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book جڏهن ڀونءِ بڻي

وِجهہ قابو هٿ گهڙوليءَ ۾،

وِجهہ قابو هٿ گهڙوليءَ ۾،
ٿي ڇيهون، ڇيهون ڇوليءَ ۾.

جي ويڻ ڏئي، تو وَڍَّ وڌا،
سي گهاوَ نہ آهن گوليءَ ۾.

آ جرڪو ڪنھنجي جوانيءَ جو،
يا چِڪَّ لڳل آ چوليءَ ۾!

ڇا جوڀن هو، ڇا جلوا ھا،
جا عمر ڪِٽي سي خوليءَ ۾!

مان قائِل ھان، ڪانڊيرن جو،
ڇو گُلَ وجهو ٿا جهوليءَ ۾.

هِي سوالي ناهين، سوريءَ جا،
ڇو ڏَڏَّ کنيا ٿَوَ ڏوليءَ ۾.