وايون
پٽولا، پَٽَ چير،
آڇِ ۾َ عمر مير،
لوئِيَّ ڍڪيم لنڱڙا.
اسان مارون پاڻ ۾،
کنڊ پوي جيئن کير،
لوئِيَّ ڍڪيم لنڱڙا.
ست رڇيون ميان سومرا!
کائي ڪيئن کٿير،
لوئِيَّ ڍڪيم لنڱڙا.
ميڙيون مَڪَّ ملير ۾،
ڪانبن ۾ ڪوڍير،
لوئِيَّ ڍڪيم لنڱڙا.
(ٰ2)
ڍوليا مارو ڍٽ ۾،
ٽانگر، ٽانگر، ٽولڙي،
ڍوليا مارو ڍٽ ۾،
پينگهن ڏورا پٽ جا،
لوڏيان ڳايان لولڙي،
ڍوليا مارو ڍٽ ۾،
آئِي رُتِ گلاب جي،
جرڪ تہ منھنجي جهولڙي!
ڍوليا مارو ڍٽ ۾،
کستوري، خوشبوءِ ۾،
چِڪَّ ڀڪلي چولڙي،
ڍوليا مارو ڍٽ ۾،
(ٰ3)
رات بہ ڏٺڙم ننڊ ۾،
مکڻ جون ماٽيون، الا!
چوليون چوڙيلين جون،
ڪلھن کان ڦاٽيون، الا!
ونڊين، ورڇين پاڻ ۾،
پيرن جون پاٽيون، الا!
ونيون ويڙهيچن جون،
لُکن لوساٽيون، الا!
(ٰ4)
اسين مارو پاڻ ۾،
جر تي پکي جيئن،
اسين ماروُ پاڻ ۾.
هٿين، پيرين پيڪڙا،
هُت نہ ميان هيئن،
اسين ماروُ پاڻ ۾.
جھڙي لالي لاک جي،
اکيون ارتيون ايئن،
اسين ماروُ پاڻ ۾.
(ٰ5)
مارو پائِر پٽ تي،
ٽانگر، ٽانگڙ ٽولڙا،
مارو پائِر پٽ تي.
اوجل رات اماس جي!
هئہ هئہ تنھنجا اولڙا،
مارو پائِر پٽ تي.
تيئن تيئن نسري نينھڙو،
جيئن جيئن جُهڪون، جهولڙا،
مارو پائِر پٽ تي.
آيون سيرون ساھہ کي،
رتيون، ماسا، تولڙا،
مارو پائِر پٽ تي.
هيڏي مَڪَّ ملير ۾،
پوءِ بہ راتين رولڙا،
مارو پائِر پٽ تي.
(ٰ6)
هئہ هئہ ڳورا هَسَ،
ڳچيءَ ڳانا پٽ جا.
ونڊين، ورڇين پاڻ ۾،
سندا توتن تس،
ڳچيءَ ڳانا پٽ جا.
ڪرھا ڪامھہ لام تي،
گُڙن ڏيئي گس،
ڳچيءَ ڳانا پٽ جا.
پڪي مَڪَّ ملير ۾،
مٿي ڊٻن ڊس،
ڳچيءَ ڳانا پٽ جا.
ڇنين ڇاڇر مينھن جي،
لَڳَھہ ساري لس،
ڳچيءَ ڳانا پٽ جا.
(ٰ7)
ڏاڍي لڳڙي لار،
عمر! ماروئڙن جي-
پڪا پيرون پٽ تي،
ڏاگها موڙين ڏار-
پائي پاند ڳچيءَ ۾،
چونڊين لال ليار-
مارُو ڄامُ ملير ۾،
ساريان ڪيئن نہ سنگهار-
واسي مور نہ ويڙهيان،
‘بيوس’ ڀنڀا وار-