شاعري

جڏهن ڀونءِ بڻي

تاجل بيوس جي شاعريءَ ۾ ڪلاسيڪي بنياد آهي، ۽ هن ٻوليءَ، ڪردارن ۽ ماحول جون مڪاني وصفون وڏي اعتماد سان پيش ڪيون آهن. تاجل بيوس جي شاعريءَ ۾ سنڌ سان اڻ ٽٽ پيار جي انيڪ رنگن جو وسيع ڦھلاءُ ملندو آهي. سندس ٻولي، اسلوب، استعمال ڪيل اصطلاح، محاورا، ۽ سندس شاعريءَ جا ڪردار سڀ ڪمال جي درجي جا آهن. تاجل بيوس جي شاعريءَ ۾ فطرتي منظرحقيقت جي بلڪل ويجهو آهن، جيڪي سندس شاعريءَ جي سونھن سوڀيا کي وڌائين ٿا.

  • 4.5/5.0
  • 49
  • 4
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • تاجل بيوس
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book جڏهن ڀونءِ بڻي

تون رهين ساڳو اهو ئي اجنبي،

تون رهين ساڳو اهو ئي اجنبي،
مون ڪئي قربان توتان زندگي.

تون ٿڪل آهين، وڃي آرام ڪر،
منھنجي پيرن هٺ رهندي ڌر تتي.

زندگيءَ ۾، جا نہ ٿي تو کي نصيب،
موت سا، مون کي ڏئي ويو روشني.

ڪا تہ اک ٻُوٽي، اُٿي آ ننڊ مان،
ڏوُر، هن گهر ۾ ٿي ٽمڪي باهيڙي.

مون حقن جي ڳالھہ ٿي هُن سان ڪئي،
تون ڪٿان آئين؟ ٿئين ڇو ٿو لڄي.

نا اميديون تو ڏنيون اڻ توريو،
مون مڃيو قبلا! برابر آن سخي.