شاعري

جڏهن ڀونءِ بڻي

تاجل بيوس جي شاعريءَ ۾ ڪلاسيڪي بنياد آهي، ۽ هن ٻوليءَ، ڪردارن ۽ ماحول جون مڪاني وصفون وڏي اعتماد سان پيش ڪيون آهن. تاجل بيوس جي شاعريءَ ۾ سنڌ سان اڻ ٽٽ پيار جي انيڪ رنگن جو وسيع ڦھلاءُ ملندو آهي. سندس ٻولي، اسلوب، استعمال ڪيل اصطلاح، محاورا، ۽ سندس شاعريءَ جا ڪردار سڀ ڪمال جي درجي جا آهن. تاجل بيوس جي شاعريءَ ۾ فطرتي منظرحقيقت جي بلڪل ويجهو آهن، جيڪي سندس شاعريءَ جي سونھن سوڀيا کي وڌائين ٿا.

  • 4.5/5.0
  • 49
  • 4
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • تاجل بيوس
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book جڏهن ڀونءِ بڻي

مان توسان پيار ڪيان، تون اُڇلين مون تي ڄارَ!

مان توسان پيار ڪيان، تون اُڇلين مون تي ڄارَ!
الا، تون اُڇلين مون تي ڄارَ!

تون جو مون کي ڇاتيءَ لائين، گيت ڪيان ٻلھار،
الا، تون اُڇلين مون تي ڄارَ!

مان ڏيان تو تي ساھہ او سائين، تون لَھہ منھنجي سار،
الا، تون اُڇلين مون تي ڄارَ!

ڇرڪُ نہ مون کان، مُرڪ تہ مون سان، ويھہ نہ مون کان ڌار،
الا، تون اُڇلين مون تي ڄارَ!

تڙپي منھنجو روحُ تتيءَ ۾، برسي شال بھارَ،
الا، تون اُڇلين مون تي ڄارَ!
الا، تون اُڇلين مون تي ڄارَ!