شاعري

جڏهن ڀونءِ بڻي

تاجل بيوس جي شاعريءَ ۾ ڪلاسيڪي بنياد آهي، ۽ هن ٻوليءَ، ڪردارن ۽ ماحول جون مڪاني وصفون وڏي اعتماد سان پيش ڪيون آهن. تاجل بيوس جي شاعريءَ ۾ سنڌ سان اڻ ٽٽ پيار جي انيڪ رنگن جو وسيع ڦھلاءُ ملندو آهي. سندس ٻولي، اسلوب، استعمال ڪيل اصطلاح، محاورا، ۽ سندس شاعريءَ جا ڪردار سڀ ڪمال جي درجي جا آهن. تاجل بيوس جي شاعريءَ ۾ فطرتي منظرحقيقت جي بلڪل ويجهو آهن، جيڪي سندس شاعريءَ جي سونھن سوڀيا کي وڌائين ٿا.

  • 4.5/5.0
  • 49
  • 4
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • تاجل بيوس
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book جڏهن ڀونءِ بڻي

ناوَ هلائي آءُ نہ ڄاڻان، ڪيئن پُڇان هُن پار!

ناوَ هلائي آءُ نہ ڄاڻان، ڪيئن پُڇان هُن پار!

واڳون ڦاڙي وات ورن ٿا، ساھہ ڪڍن سيسار،
ڪيئن پڄان هن پار!

پتڻ وارا پار پُڄي ويا، ريءَ پتڻ ٿيان پار،
ڪيئن پڄان هن پار!

سُنڊَ، سيڻا هيون ساڻ نہ مونکي، ڪيئن تران تک تار،
ڪيئن پڄان هن پار!

ڇوھہ ڇمر جا، ڇرڪائين ٿا ڇولين جا ڇڇڪار،
ڪيئن پڄان هن پار!

انت بحر کان آءُ لسونھين، ‘بيوس’ بي اختيار،
ڪيئن پڄان هن پار!