سمجهي پير وڌاءِ، او يار!
سمجهي پير وڌاءِ.
هن ڌرتيءَ جي دودن سان تون،
ڳؤرو ڪين ڳالھاءِ، او يار!
سمجهي پير وڌاءِ.
ڀونگا ڊاهي، لاهي ٻاهي، ڀل ٻيو ڪوٽ اڏاءِ،
منھنجون ڳالھيون، انب ۽ ٽالھيون مون کان ڪين کساءِ،
سمجهي پير وڌاءِ.
هرڪا ڇولي، لولي بڻبي، وارو ونجهہ هلاءِ،
او وڻجارا! ٻيڙيءَ وارا، هڪڙو گيت تہ ڳاءِ،
سمجهي پير وڌاءِ.
باھہ ٻري آ، مند چري آ، ٻيجل تد تپاءِ،
سر جي سڻن هڻڻ کان اڳ ۾، پنھنجو ڪنڌ ڪپاءِ.
سمجهي پير وڌاءِ.
جهمريون پائي، پيرَ ملائي، ڇير وري ڇمڪاءِ،
ٿر جي ڄائِي، باگهل ٻائي، ‘بيوس’ ڪين بڻاءِ.
سمجهي پير وڌاءِ.