ڪري سُرما تيل ڦليليءَ سان،
آيو گهائڻ اک جي گليليءُ سان.
اِھا نظرن جي جنگ جاري آ،
اڃا تائين ڪنھن بہ نہ ھاري آ،
هيءَ ويڙھہ نہ بازن واري آ،
اکِ اٽڪي اکِ البيليءَ سان.
هن حسن جو ڪوئي جواب نہ آ،
ڏٺو اهڙو ڪڏهن مون خواب نہ آ،
مٽ رخسارن جي گلاب نہ آ،
چڳ ڀيٽي ڪير چنبيليءَ سان.
ڪا مست تہ ڪا مخمور بہ آ،
ڪا ‘بيوس’ ڪا مجبور بہ آ،
هن اک ۾ نُور سرور بہ آ،
لڳو لاشڪ نينھن نشيليءَ سان.