بيت
لنون ويٺا لاتڙيون، ڪونرن مٿان ڪانگ،
موٽي ايندي مند تي، ڇُڳيرن جي ڇانگ،
بٺيون هي ڀڙ ڀانگ- ڪڏهن ٿينديون ڪينڪي.
چوڏهينءَ رات چڪائيا، موکيءَ ڀري مٽ،
پسي وٽيون وھہ جون، کاڌي ساهن سٽ،
ناگھہ نچڻ آئيا، مٿي نير نکٽ،
چريءَ ڏيئي چٽ- مڙس متارا ماريا.
چوڏهينءَ رات چڪائيا، موکيءَ مٽ ڀري،
مونجهي متارن کي ڪاروُن سڏ ڪري،
اُتي ويا اُڪري جتان ويو ڪين وري،
ويٺي ڏُکَ ڏري- ساريو ساٿيئڙن کي.