شاعري

جڏهن ڀونءِ بڻي

تاجل بيوس جي شاعريءَ ۾ ڪلاسيڪي بنياد آهي، ۽ هن ٻوليءَ، ڪردارن ۽ ماحول جون مڪاني وصفون وڏي اعتماد سان پيش ڪيون آهن. تاجل بيوس جي شاعريءَ ۾ سنڌ سان اڻ ٽٽ پيار جي انيڪ رنگن جو وسيع ڦھلاءُ ملندو آهي. سندس ٻولي، اسلوب، استعمال ڪيل اصطلاح، محاورا، ۽ سندس شاعريءَ جا ڪردار سڀ ڪمال جي درجي جا آهن. تاجل بيوس جي شاعريءَ ۾ فطرتي منظرحقيقت جي بلڪل ويجهو آهن، جيڪي سندس شاعريءَ جي سونھن سوڀيا کي وڌائين ٿا.

  • 4.5/5.0
  • 49
  • 4
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • تاجل بيوس
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book جڏهن ڀونءِ بڻي

ڏاڍو عشق لڳو اڻڄاڻن ساڻ،

ڏاڍو عشق لڳو اڻڄاڻن ساڻ،
موهي مست ڪري ويا ماڻن ساڻ.

شوق شغل جا ڇوڙي باشا،
روز ڏٺائُون تال تماشا،
لائَي نرمل نينھن نماڻن ساڻ.

نينھن بڇايا نانگ اويڙا،
هر هر حملا جوٽون جهيڙا،
ڪيڏا ورھہ ڪيا ويڳاڻن ساڻ.

درد دُکايا دُودَ دکن جا،
‘بيوس’ بيحد ڏاڻَ ڏُکن جا،
آڻي عشق ڏنا اولاڻن ساڻ.