جتي ليار، پيرون پٽن تي پچن ٿا،
اُتان منھنجا مارون ميارون مُنجن ٿا.
پڪا، پير چونڊين پٽن تي پنوھاريون،
چندن لام لوڏي سڏين ٿيون سنگهاريون،
جتي وڳَ وٿاڻن ۾ ڏوٿي ڏُهن ٿا.
ڪٿان ڪانگ آيا، ڪٿي سي ڪھي ويا،
واهيرن ڏي واپس ولر سڀ وهي ويا،
مگر چاڪَ ڪوٽن ۾ منھنجا چڪن ٿا.
جتي سنڱُ نہ ساٿي، اُتي ويا اُڪاري،
تڏهن ويٺا ‘بيوس’ کي شايد وساري،
نڪي پاڻَ آيا، نڪي سَڏَ ٻڌن ٿا.