شاعري

جڏهن ڀونءِ بڻي

تاجل بيوس جي شاعريءَ ۾ ڪلاسيڪي بنياد آهي، ۽ هن ٻوليءَ، ڪردارن ۽ ماحول جون مڪاني وصفون وڏي اعتماد سان پيش ڪيون آهن. تاجل بيوس جي شاعريءَ ۾ سنڌ سان اڻ ٽٽ پيار جي انيڪ رنگن جو وسيع ڦھلاءُ ملندو آهي. سندس ٻولي، اسلوب، استعمال ڪيل اصطلاح، محاورا، ۽ سندس شاعريءَ جا ڪردار سڀ ڪمال جي درجي جا آهن. تاجل بيوس جي شاعريءَ ۾ فطرتي منظرحقيقت جي بلڪل ويجهو آهن، جيڪي سندس شاعريءَ جي سونھن سوڀيا کي وڌائين ٿا.

  • 4.5/5.0
  • 49
  • 4
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • تاجل بيوس
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book جڏهن ڀونءِ بڻي

بيت

ڳاڙھا گُلَ گلاب جا، اوڏڻ- ورنا انگ،
تنھنجا بيت بھار ۾، چورين ويٺا چنگ،
پسي سونا سنگ- ٻُوھا اُڇليم ٻار ۾.



تو وٽ کيت خماريا، مون وٽ ڪچي ڪَڻِ،
مِٺي ماکيءَ ڀانئيان، جا تو پياري جَهڻِ،
اچي تو آسڻِ- چٽيم چُوڙا ڪچ جا.



مون وٽ ٻُوھا ٻار جا، تو وٽ کيتَ، کَرا،
کڻي ويٺس کيپ ۾، چِڪڻ منجهہ چَرا،
مون وٽ گيت گَرا- تو وٽ گُل گلاب.